Yazmış olduğum bu yazıda bu başlığı yazmak istemezdim, üzülerek maalesef yazmak zorunda bırakıldım.  

Hemen hemen üç yıldır dernekleri yakında izliyorum, bir arpa boyu yolun alınamadığını görüyorum. Eski tas, eski hamam devam ediyor. Sayın dernek başkanları ve yönetimleri kendilerini havalara sokmasınlar. O havalardan bir defa kurtulsunlar. Önce dernekleri kurumsallaştırın. Kurumsallaşabilmek içinde halkla bütünleşmek gerekir. Artık bu derneklerin zaman kaybetmeye sabrı kalmamıştır. İleride dernekler tek tek kapanırsa da şaşırmayın. Yazık yazık yazık. Geceler düzenleniyor, hep aynı yüzler bir arada. Her köyün derneğinin gecesinin % 40 ’ı misafirlerle dolu, % 60’ı derneğin temsil ettiği köylülerle doluyor. Bu doğru bir şey değil. Sanki dernek başkanları geceleri sıraya koymuş gün düzenliyorlar, birbirlerini ağırlıyorlar gibime geliyor. Lütfen bu yoldan vazgeçin, kurumsallaşmaya bakın, halkın sorunları ile ilgilenin. Biz ilgileniyoruz da halk derneğe karşı duyarsız diyebilirsiniz, maalesef öyle değil. Kısa vadede çözüm önerisi; Gecelere katılmayan aileleri ziyaret edin, acaba ekonomik sorunları mı var, sosyal veya sağlık sorunları mı var, o insanların görüşlerini de gönlünü de alın, onların çözüm önerilerini de dinleyin. Gerekirse evlerinde ziyaret edin. 

Dernek yönetimi gayet sabırlı ve anlayışlı olmalı ki sorunların üstesinden gelsin diye düşünüyorum. Orta vadede çözüm önerileri. Derneğe üye olsun veya olmasın, köy muhtarlarınız ile birlikte geniş bir toplantı düzenleyin. Köyün sorunlarını, İstanbul’da yaşayan üye olsun veya olmasın insanlarınızın sorunlarını tespit edin, yönetim olarak bir çalışma planı hazırlayın. Çalışma komisyonları kurun. Bu komisyonlarda illaki yönetimde olan birinin başkanlığında değil, köyünüzde ileri gelenlerin birinin başkanlığında da komisyonları oluşturabilirsiniz. Komisyonlar bölgesel komisyonları oluştursun, bölgesel komisyonlar aldıkları bilgileri dernek yönetiminde görevli komisyona iletsin, bu komisyonlarda dernek yönetimi ile birlikte kararını alsın, sorunlara çözüm bulsun. Bu komisyonlar ne olabilir diyorsanız, eğitim komisyonu, sağlık komisyonu, iletişim komisyonu, hukuk komisyonu, mali komisyonlar, sosyal komisyonlar gibi toplumun sorunlarını çözecek komisyonların kurulması gerekir. Dernek başkanı her işi yapacak, her işe koşacak diye bir durum söz konusu değildir, her dernek yöneticisi, her komisyon üyesi ve hatta her dernek üyesi bir dernek başkanı gibi sorumluluk hissetmeli, bu sorumluluğu hissettirebilmek içinde dernek yönetiminin yapacağı çalışmaya bağlıdır. 

Yapılacak bütün çalışmalar komisyonların aldığı kararlar doğrultusunda yapılmalıdır. Dernek yönetimi sadece alınan kararların hayata geçirilmesi aşamasında müdahale ederek eksiklikleri tamamlama konusunda komisyonlara yardımcı olmalıdır diye düşünüyorum. Bu sözlerim biraz sert oldu ama, dost acı söyler misali, bizim insanlarımızın bu yönetim anlayışlarını hak etmediği için yazıyorum. 

Hoşça kalın, dostça kalın. 

Kamil DEMİR ADEF Eğitimden sorumlu Genel Başkan Yrd. Emekli Eğitim Müfettişi