Bu başlık dikkatinizi çekmiştir herhalde.  Ben sizlere mevcut derneklerimizden bahsetmek istiyorum.
İstanbul’daki derneklerimizden bazıları kendisine yer alabilmiş, ancak yönetimler halkın ekonomik, sosyal, kültürel, toplumsal, eğitimsel, sağlık, ulaşım  sorunlarını çözmeye yönelik her hangi bir çalışma yapmamışlar, yaptıysalar da çok çok yetersiz kalmış,   bazıları yıllar geçmiş hala kirada halk ile bütünleşememiş, yeni kurulan dernekler de heyecan içinde mevcut dernekleri örnek alarak işi götürmeye çalışmaktadırlar.
Tabiî ki üzüldüğümden bu yazıyı yazmak zorunda kaldım. Benim anlayışıma göre en büyük sermaye zamandır. Daha önceden de belirttiğim gibi dernek başkanlarına sesleniyorum, 8 Nisan 2012 tarihinde, Amasya Dernekler Federasyonunun sitesinde ve de  Amasyahaber.net sitesinde de yayınlandığı gibi, Dernekler Kan Kaybediyor başlıklı yazımda, derneklerin ne iş yaptığını yazmıştım ve de  eleştirmiştim, hem de çözüm önerileri sunmuştum. Bu çözüm önerileri sizler için uygun değilse sizler yeni çözüm önerileri bulun derim. İnternete girildiğinde, yukarıda belirttiğim sitelerin yazarlar köşesinde bu yazımı tekrar okuyabilirsiniz.
Maalesef yine yöneticilerin topluma karşı olan duyarsızlıkları devam etmektedir. Bu yöneticilere baktığımda bir kısmı yetersiz, bir kısmının farklı dünyaları var. Bizim insanımız, yani Amasya insanı sizlerin bu duyarsız ve de kaprisli davranışlarınızı hak etmiyor.
İşi bilmeyenleriniz varsa  sorunlarınızı kendi köyünüzde veya kasabanızda etkin ve yetkin insanlarla paylaşın. Geçmişi eleştirip durmayın. Geçmişin üzerine bir kırmızı kalem çekin, yeni bir sayfa açın, sorunları önemseyin, ciddi olarak ele alın ve çözüm yolları üretmeye çalışın derim. Aranızda sorunlar varsa, bu sorunları karşılıklı hoşgörü ve anlayış içinde çözmeye çalışın. Yöneticiler her zaman duyarlı, hoşgörülü ve sabırlı olmalılar diye düşünüyorum.
Gelişmiş ülkelerde yerel yönetimler, halkın sorunlarının çözümünde Sivil Toplum Örgütlerinin (Dernekler, Vakıflar ve Federasyonlar, birlikler vb.) düşüncelerini önemser ve buna göre karar alır ve sorunları çözer. Bizler bu bağlamda mutlaka Sivil Toplum Örgütlerinin yöneticileri olarak, yerel yönetimlerde söz sahibi olabilmemiz ve de gelişmiş ülkelerin seviyelerine yetişmemiz için  kendimizi yetiştirmeliyiz ve de bu  sorumlulukla hareket etmek zorundayız.
Dost acı söyler misali, Ben insanları kırmak için değil, daha çok insanlarımıza  karşı duyarlı olalım, kendimizi sorumlu hissedelim , insanlarımızla kenetleşelim düşüncesiyle bu yazıyı yazdım.
Hoşça kalın, dostça kalın.

Kamil DEMİR
ADEF Eğitimden Sorumlu Bşk. Yrd.
(Emekli Eğitim Müfettişi)